Kader mi bu?

İşte bunu sevmiyorum.Yarım kalmış parça parça duygular.Kader bu.

Bile bile,elinden bir şey gelmeden izlemek öylece olanı biteni.Ben yine yeniliyorum.

Hayatımdaki her yeni gibi müzmin bir yeni-lgi bu benimki.Burada hiç bir şey yapamadan,diyemeden oturuyorum.O, gidiyor.Gitti.Bir daha gelmeyecek biliyorum.

Bütün gece izledim gidişini.Oysa yeni gelmişti.Yine yenik düştüm ben.Gitmeseydi, hiç gitmeseydi.Kalsaydı yanımda.Tatlı tatlı konuşsaydı.Yalan söyleseydi hatta. Kandırsaydı. Kansaydım.Sevseydi beni.Acıtmasaydı.

"Küçük bir kızın şefkat ve güven arzusuyla babasının göğsüne sokulduğu gibi" Anlatamadığım,diyemediğim.

Diyemedim.Ben hiç gitme demedim.Gitmeseydin...dedim.Kalmasını o kadar çok istedim ki ama kal demek yersizdi.Beni hiç üzmek istemezdi.Uğurladım tüm gidenler gibi.