13 Eylül 2013 Cuma

Bana bir masal anlat baba.

Babamı gördüm rüyamda.Sıcacıktı.Sevdim saçlarını  bembeyaz.Ağlayarak ve acıyarak uyandım..Ne kadar özlemişim onu.





Evet dün akşam pek keyfim yerinde değildi.Ne zaman canım sıkılsa bir şeylere, yalnız bırakmaz beni.Canım babacım.Hayatımda artık olmasa da ruhuyla hep yanımda.

Her kız çocuğu gibi ben de çok hayrandım babama.İlk inancım,kahramanım.Erkendi gidişi.Gitmeseydi ...

Bugüne kadar onun benimle hep gurur duymasını istedim.Bunun için çabaladım.Bence bunu başardım.Onsuz hayatımda onun doğrularıyla yürümeye çalıştım.Hatalarım da oldu.Kızdırdım onu biliyorum.Ama genelinde, onun istediği güçte,hem dimdik durdum.Babasının kızı oldum.

Ondandır işte,her yenilişimde, kendime dönüşüm.Ben en değerlimi uğurlamışım. Özlemin en büyüğünü,ayrılığın en gücünü göğüslemişim. Ölümü bilene tüm kayıplar aynı ve sıradan gelir.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder